Nadrzędnym celem konserwacji było uszanowanie wszystkich śladów historycznych: znakowań obozowych, charakterystycznych zabrudzeń, a także dawnych reperacji. Założeniem prac konserwatorskich było wyeliminowanie niekorzystnych czynników i zabezpieczenie muzealiów przed dalszymi zniszczeniami, bez naprawiania uszkodzeń powstałych przed 1945 rokiem. Założono ograniczenie ingerencji w oryginalną strukturę obiektu do niezbędnego minimum.
Zadaniem konserwacji było ostrożne oczyszczenie, zabezpieczenie miejsc grożących dalszą destrukcją i przygotowanie obiektów do bezpiecznego przechowywania. Powierzchnię awersu i rewersu ubiorów dokładnie oczyszczono mechanicznie, przy użyciu odkurzacza konserwatorskiego z precyzyjnymi końcówkami. Po wykonaniu prób trwałości barwników i warstwy malarskiej, obiekty oczyszczono poprzez delikatne zwilżanie wodą demineralizowaną o temperaturze 40 C^o i odsączanie wilgoci w chłonną tkaninę z mikrofibry.

 Krawędzie materiału dookoła ubytków zabezpieczono przed rozsnuwaniem, ściegiem dzierganym.  Najbardziej osłabione partie wzmocniono na podłożu z jedwabnej organzy, metodą igłową. Mniejsze ubytki i rozsnucia materiału zabezpieczono bez podłoża, ściegami siatki konserwatorskiej i punktowo. Zastosowano cienkie nici poliestrowe Gütermann Skala 360.